حس می کنم شدیدا از خودم عقب افتاده ام, از خودی که قرار بود باشه و نیست, از آرزوهایی که قرار بود در این روزها رنگ گرفته باشه و دیگر مرده ای بیش نیستند.
روزهایی هستند که ناخودآگاه حرکت انسان حالت ایستایی پیدا می کند و به نقطه ای می رسیم که نمی دانیم چه کنیم گیج می شویم حتی تصمیم گرفتن هم غیر ممکن می شود, فقط دوست داریم که بگذرند و عبور کنند.
این روزها اصلا نمی دانم چه می خواهم و چه نمی خواهم, چه خوب است و چه بد, چه درست است و چه نادرست
زندگی به این سبک را نمی پسندم و نتیجه اش فقط رنج است و رنج
سلام .. احوال بهتر ؟؟؟
.
.
این فیلمه آره زیاد حرفه ای نبود
و زمانش هم 2 ساعت هست
شما بخوای ببینی واقعا خسته ات می کنه ....
سلام
بهترم ممنونم بسی
پس فایده نداره منصرف گردیدم