تا ابد باید تنها بمانی

چندان جای خوشایندی نیست

دنیا را می گویم

به جهنمی می ماند

که روز به روز عرصه را تنگ تر می کند

و خودِ جهنم است

وقتی که تنهایی

و چه تنگ تر می شود

وقتی مالک دوزخ امر می کند

تا ابد باید تنها بمانی

دنیا جایی است 

که با رشد دانش

آدمیت سست تر شد

و ترس دامانمان را گرفت

و بلور شفاف اعتماد شکست

 

 

***

تنهایی بزرگترین رنجی است که این روزها بر کافه یِ غم گرفته یِ دلم روبه من می نشیند, گرم تر از قبل بهم سلام می دهد, در جواب گارسون سکوت می کند تا زمان بیشتری را با من باشد, به چشمانم زل می زند و سکوتش را نمی شکند, انگار حرف ها دارد, دلش می سوزد و دستم را می فشارد و تا اوج درد این دل بیچاره را می کشاند.

پ.ن: تنهایی با وفاترین دردی است که همیشه با من هست.

+ می سازمت زندگی صبر کن