مرا شاید تنهاترین چیزی که شادمان کند یک چیز است
مرا شاید آنچه توان به زندگی کشاندن داشته باشد یک چیز است
وقتی اویی در دلت باشد که در زندگیت حضوری ندارد
هیچ دل را تسکین نخواهد بود جز صدای آشنای او
جز آمدنش
لبخندش
و نگاهش
+ سخت بی حوصله ام و توان نوشتن هم نیست تا بشه روحی حداقل تخلیه شد
+ خدایا شکرت که هوامو داری حتی به دردی به غمی
چه خوب که درد و غم رو هم لطف خدا میدونی
در دایره ی قسمت:
لطف آنچه تو اندیشی حکم آن چه تو فرمایی