دررفتگی که دل را دردناک می کند

دیروز وقتی داشتم بر می گشتم شهرمون تو ترمینال لیز خوردم و افتادم زمین, خواهرم و شوهرش اصرار کردن بمون گفتن نه چیزیم نشد بر می گردم 

5 ساعتی که تو اتوبوس بودم دردی نداشتم بعد اینکه رسیدم و از اتوبوس پیاده شدم شدید درد رو حس کردم   

خاله ام زردچوبه و وازلین زد به پام و بستش گفت کوبیده شده 

از نیمه های شب تب و لرز گرفتم و دیدم اصلا نمی تونم حرکت کنم تا صبح گرفتمش تو دستم و همین جوری یکنواخت نشستم 

تا اینکه خالم برا نماز صبح بیدار شد و اومد دید هنوز نشستم ساعت 6 زنگ زدیم به مادرم که خانمی که شکسته بنده و همسایه شونه رو بیارن 

نیم ساعت بعد مادر و داداشم اومدن خانم گفتن رفته سفر 

به سختی نفس می کشیدم هر لحظه دردش بیشتر میشد 

یکی از فامیلامون که وارد بود رو زنگ زدیم اومد دید گفت از مچ در رفتگی داره

خلاصه بستش 

درد بدی داشت خسته هم بودم خستگی اتوبوس و بیخوابی تا صبح اما بازم خوابم نمیبرد 

ساعت های 11 خواهرم بهم قرص مسکن داد 12 خوابم برد تا 4 عصر

بعد که بیدار شدم دیدم دردش سبک تره

رفت و آمد با اتوبوس واقعا سخته وقتی توی اتوبوس نشستم بغض بدی داشتم از ته دل لعنت کردم اونی که باعث و بانی اینه که این روزا برم و بیام 

هرچند الان پشیمونم از نفرینم

ولی وجدان هم خوب چیزیه که بعضیا بویی ازش نبردن

و نتیجه آخر اینکه هیچ وقت دست من نمک نداشته