یادم باشد قبل اینکه بر سر و صورت خود بزنم تند یا کند روی های خویش را مرور کنم.
یادم باشد که قرار نیست کسی بقچه ی تنهایی های مرا به آغوش بکشد.
یادم باشد با تمام زن بودنم مرد باشم و تلخی های روز و افکار شبانه را به تنهایی به دوش بکشم.
یادم باشد زود افسار خویش را رها نکنم و جانب اعتدال را داشته باشم.
ادامه مطلب ...
آرامشی که در چروک های بالش تنهایی گم شده است
دنیایی که این روزها در تو, تویی که نیستی خلاصه شده است
خوابی که در لا به لای گریه های بچه ی چند روزه می شکند
و رویاهایی شیرین و تلخ که توی اتاق ذهن رژه می رود
چه سخت می شود وقتی فضا خالی از تو باشد
و خوابی که بوی خیانت گرفته است
بوی رقابت گرفته است
بین دو هم جنس
دعوایی که بین دو نگاه سنگین موج می خورد
و مردی از جنس غریبه ها که دخترک تنها را به آغوش می کشد
این بار سخت خوابم می شکند
و پریشان در جست وجوی لالایی آشنایی می گردم
سخت می گذرند شب ها, بدون صدای لالایی خواندن تو